Dzień Edukacji  Narodowej jest okazją, by w szczególny sposób pochylić się nad pracą nauczyciela, dostrzec jej etos i rozważać ją w kategorii powołania do służby młodemu człowiekowi. Oczywiście nie chodzi tutaj o to, by w szczególny sposób gloryfikować rolę nauczyciela, bo przecież jasnym wydaje się jego niezastąpiona rola w kształtowaniu osobistym i społecznym młodego człowieka i całego pokolenia. Wydaje się być jednak sprawiedliwym, by dziś w szczególny sposób wyrazić wdzięczność tym, którzy z dobrego i hojnego serca dają to, co w nich jest najlepsze, by tej dobroci i mądrości zaczerpnęli całymi garściami inni. 

      Dlatego dziś, w tym Dniu dla szkoły swiątecznym, wyrażam wdzięczność wobec moich nauczycieli, którzy oddają swoje siły i zaangażowanie na rzecz swoich uczniów. Do tych podziękowań pragnę dołączyć życzenia wszelkiego dobra, by Państwu Nauczycielom i Pracownikom  ono nieustannie się wydarzało, zdrowia, które jest tak potrzebne, by w spokoju można było żyć i pracować, i szczęścia, które wnosi w serca radość i optymizm.